"Góra Dolina"
Adolf Pilch pseudonim "Góra", "Dolina" był jednym z dowódców oddziałów Armii Krajowej, w stopniu kolejno podporucznika, porucznika i majora . Walczył w ponad 200 bitwach i potyczkach, w zdecydowanej większości zwycięskich.
Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty. W 1939 przedostał się na Węgry następnie przez Rumunię dotarł do Jugosławii, skąd statkiem dopłynął do Francji, gdzie został wcielony do 3 Dywizji Piechoty. W czasie niemieckiej agresji na Francję brał udział w walkach obronnych. Po kapitulacji Francji i ewakuacji oddziałów polskich dotarł do Wielkiej Brytanii. Tam przeszedł szkolenie dywersyjne cichociemnych, po czym w nocy z 16 na 17 lutego 1943r. został przerzucony z powrotem do Polski do Okręgu AK "Nów" (Nowogródek), działając pod pseudonimem "Góra".
Walczył w Puszczy Nalibockiej z oddziałami niemieckimi, sowieckimi i policji białoruskiej. Po zdradzieckim ataku ze strony partyzantki sowieckiej w grudniu 1943r. (w czasie którego dowódca jego oddziału został porwany samolotem do Moskwy, a większość polskich partyzantów siłą wcielona do oddziałów radzieckich) utworzył z 40 ocalałych z pogromu AK-owców Polski Oddział Partyzancki pod swoim dowództwem.
W ciągu kilku miesięcy oddział rozrósł się do ponad 800 ludzi, z czego połowę stanowiła kawaleria i stoczył ok. 200 walk z Sowietami czasami przy udziale niemieckim po stronie polskiej. W lecie 1944 roku, w obliczu szybkiego zbliżania się frontu wschodniego, przeprowadził 861 żołnierzy wraz z taborami (ponad 150 furmanek) kilkaset kilometrów na zachód w stronę Warszawy i przekroczył Wisłę pod Nowym Dworem Mazowieckim w niemieckim przebraniu.
W lipcu 1944 roku, dowództwo AK wyraziło zgodę na włącznie jego oddziałów ("Doliniacy") w skład Grupy AK Kampinos co zapoczątkowało Niepodległą Rzeczpospolitą Kampinoską - teren wolny od okupanta. W nocy z 2 na 3 września dokonał skutecznego ataku na stacjonujący we wsi Truskaw batalion znienawidzonej formacji SS-RONA, rozgramiając go. Poprowadził także udany atak na tartak w Piaskach Królewskich (6/7 września).
Po klęsce oddziałów Grupy Kampinos w bitwie pod Jaktorowem (dowodzonych wtedy przez majora Okonia) dołączył z oddziałem 80 żołnierzy do AK Ziemi Piotrkowsko-Opoczyńskiej. Po rozwiązaniu w listopadzie 1944 roku oddziału, Pilch stanął na czele konnego Oddziału Doliny, walcząc na dawnych szlakach "Hubala" do stycznia 1945 roku, kiedy to ruszyła sowiecka ofensywa zimowa.
W 1945 roku wyemigrował uciekając przez Czechosłowację do Wielkiej Brytanii, gdzie ożenił się ze swoją polską dziewczyną sprzed wojny, Ewą, która została matką jego trojga dzieci. W latach 1978–1991 pełnił funkcję przewodniczącego Koła AK Oddział Londyn. Odwiedził kraj w 1990 roku, entuzjastycznie witany przez swoich byłych żołnierzy, a także przez przedstawicieli władz, armii i orkiestrę wojskową. W 1998 roku został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est.
Zmarł w 2000 roku na emigracji; w jego pogrzebie w Wandsworth wzięło udział pod partyzanckim sztandarem czterech z wciąż żyjących "Doliniaków".